สติมโต   สทา   ภทฺทํ.                 

                     คนมีสติมีความสุขเจริญทุกเมื่อ.

มีสติตริคุมไม่บุ่มบ่าม        ย่อมถึงความเพลิดเพลินเจริญศรี

บริบูรณ์พูนสุขสวัสดี      มิได้มีเสื่อมทรามงดงามครัน

ไร้สติตริตรึกระลึกกิจ      มีแต่ผิดพลาดพลันวิบัติผัน

ความเสื่อมทรามตามมามิช้าพลัน      มีโทษทัณฑ์มากมายหลายประการ.            

           ที่สุดแห่งการเดินทางมีอะไรเป็นเครื่องหมายว่า ไม่ต้องไป  และไม่ต้องมาอีก  ?คงปฏิเสธเรื่องของสติไม่ได้   เพราะสติและสัมปชัญญะ   เป็นธรรมคุ้มครองโลก   เรื่องบางเรื่องเป็นสิ่งที่มองไม่เห็นด้วยตา จับไม่ถูกด้วยมือ     เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า   “เวรกรรม”            

                คำว่า    ความปลอดภัย   ถือว่าเป็น "หัวใจอันดับหนึ่ง" ของคนเราที่ต้องการเดินทาง  ในหลักของการท่องเที่ยวไม่ว่าที่ไกล   หรือในทีใกล้   ก็ต้องมีความรู้สึกว่าต้องได้รับความปลอดภัย         

          แต่มนุษย์เกิดมาด้วยอำนาจของบุญเก่า  แต่ก็น่าเศร้าใจ   ที่โลกนี้เหมือนกระดานลื่นที่ลาดลงต่ำ   มากกว่าจะเป็นกระไดให้กัดฟันขึ้นสู่ทีสูง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในยุคนี้   จะเห็นว่ามีคนดี   และมีคนไม่ดีเป็นจำนวนมาก  จึงทำให้เกิดการแปรปรวนขึ้นในสังคม  เกิดสถานการณ์ต่าง ๆ มากมาย                

                 ถ้าเราเชื่อเรื่องบุญเรื่องกรรม  ก็ต้องตระหนักในโทษภัยของกิเลสและการเวียนว่ายตายเกิด ผู้มีปัญญาส่วนใหญ่จะเห็นความไม่แน่นอน เห็นตามความจริง  ว่าแรงดึงดูดของกิเลสนั้นต้านทานได้ยาก